Ik heb voor mijn project audio drie reportages gemaakt voor drie van de vier wekelijkse uitzending. Onze wekelijkse radioshow heette ‘de opstarters’ en had als doelgroep starters. De laatste uitzending ging over onze eigen podcast, dus daar heb ik geen reportage voor gemaakt.

De eerste reportage gaat over starters die kiezen voor een duurzame woonvorm. Ik ben langsgegaan bij Mathijs in Waalwijk. Hij woont in een duurzaam tiny house dat hij heeft gekocht als starterswoning. Ik mocht daar een kijkje nemen.

De tweede reportage gaat over een voorstelling die is bedacht, gemaakt en gespeeld door afgestudeerde studenten van diverse HBO musicaltheater/muziektheater opleidingen in Nederland. Ze hebben deze voorstelling gemaakt om te laten zien dat zij echt starter zijn in het werkveld. Ook wilden ze graag weer met z’n allen een voorstelling maken en produceren na het lange binnen en weinig perspectief op een baan in deze branche door de coronacrisis.

Mijn laatste reportage gaat over de horecaondernemers die het zo zwaar hebben tijdens de coronacrisis. Ik ben zelf niet zo heel trots op dit radio item. Ik heb ‘de verwachte vragen’ gesteld, er zit weinig diepgang in en er zit weinig research vooraf in. Ik heb een ding geleerd van deze reportage en dat is hoe je een reportage niet moet maken. Toch zet ik het hier als voorbeeld erbij, omdat ik vind dat je ook mag laten horen hoe iets niet moet.